Karel Sabbe, le dentiste belge plus fort que Scott Jurek

3510 kilomètres sur le sentier de randonnée le plus célèbre des Etats-Unis . 41 jours, 7 heures et 39 minutes. Et ce record appartient à un dentiste gantois passionné d’ultrafond depuis le 3 septembre.

Aux Etats-Unis, l’importante communauté de trekkeurs et traileurs est tenue en haleine par les FTK, abréviation de Fastest Known Times, réalisés sur des sentiers de randonnées classiques.

Ces dernières années, ils furent quelques-un à battre le record de l’Appalachian Trail, et parmi eux des ultra traileurs de renom comme Karl Melzer ou Scott Jurek. Mais ce dernier avait vu son chrono être battu d’un jour en 2017 par un trekkeur, Joe McConaughy, surnommé Stringbean pour les intimes, en 45 jours 12h et minutes. Attention cependant, le record existe avec assistance et sans assistance. Celui de Karel est considéré comme effectué avec assistance même si celle-ci fut très légère. McConaughy avait battu son record sans aide et officiellement c’est donc Scott Jurek que Karel Sabbe a dépossédé de son titre.

INTERVIEW  - 14 sept 2018

TraKKs : Karel, hoe is het ondertussen met je sinds je het FKT (Fast Known Time) record behaalde op de Appalachian trail 28 augustus. 
Hoe herstel je van deze prestatie?

Karel : Langzaam. Ik ben al twee keer gaan lopen maar het gaat heel moeilijk. Ik heb vermoeide benen maar toch voelt het wel goed aan om te lopen. Maar volledig herstel zal nog wel lang duren.

TraKKs : Doe je momenteel andere sporten om sneller te herstellen, zoals zwemmen, fietsen…?

Karel : Dat is wel de bedoeling om de komende maand te zwemmen en fietsen.

TraKKs: Je was in je vorige sportieve carrière een voetballer. Was de keuze voor ultra lopen, een bewuste keuze? Of heb je ook andere sporten geprobeerd?

Karel: In mijn jeugd heb ik op een redelijk niveau gevoetbald, maar door mijn universitaire studies in Leuven was het niet zo evident om dit te combineren. Ik voetbalde bij Racing Waregem op nationaal niveau en heb geleidelijk aan mijn niveau moeten verlagen door deze omstandigheden. Na de studies had ik veel vrienden die bleven voetballen, maar uiteindelijk vaak met blessures te kampen kregen en dit wou ik zelf ook niet. Daarop schreef ik me in voor de “Coast to Coast” in Nieuw-Zeeland (meest iconische wedstrijd in Nieuw-Zeeland met fietsen, lopen en kajakken)

TraKKs: Je hebt ook een aantal marathons gelopen (Amsterdam en Rotterdam). Was dit niks voor jouw?

Karel: De weg is niet echt mijn ding. Ik heb dit eerder gedaan om een vriend te vergezellen. Trail is mijn passie: het plezier, het avontuur, de river-crossings, de modder… dat is pure fun! En naar blessures toe, veel beter voor mij. Wanneer ik te veel op asfalt loop, krijg ik toch wel sneller scheenbeenvliesontsteking. Bij traillopen heb ik dit niet omwille van de variatie van het terrein.

TraKKs: Wat zijn eigenlijk je drijfveren om te gaan voor dergelijke avonturen als “Pacific Crest Trail” (PCT) en “Appalachian Trail”.

Karel: Ik was en ben ook een wandelaar en heb op die manier trail leren kennen. Ik deed bijvoorbeeld de GR20 in Corsica en ART (Trans Pyreneeën) en merkte dat ik al lopend deze prachtige routes veel sneller kon doen en dus ook meer natuur kon zien dan al wandelend. 
Als snel besliste ik de PCT te gaan doen omdat ik merkte dat ik heel lang kon lopen zonder een te grote impact te voelen op mijn lichaam. Ik herstel er ook beter en sneller van dan alles te geven op één dag. Bij wedstrijden van 60 tot 70 kilometer kon ik de dag nadien makkelijk terug lopen. Zo is het idee gegroeid om me te gaan toeleggen op meerdere dagen na elkaar 75-80 kilometer lopen. Tot nu lijkt dit de juiste beslissing.

TraKKs: Wat maakt voor jouw de Pacific Crest Trail of Appalachian zo speciaal in vergelijking met andere trailpaden?

Karel: Het speciale aan deze trailpaden is de mate waarin ze beschermd zijn op nationaal niveau. Het is een corridor van beschermd natuurgebied. Het is echt uniek, omdat je op bijvoorbeeld de Appalachian Trail op ruim 3500 kilometer puur single track amper 30 kilometer asfalt terugvindt. Elke keer ik op een uitkijkpunt kwam, zag ik enkel natuur en bossen … en dus vooral geen stad of menselijke invloed. Dit is uniek in de wereld. 
Zeker wanneer je dit vergelijkt met hetzelfde soort paden in Europa waar je op lange afstandswandelingen een groot aandeel asfalt en verstedelijking ziet. In Amerika heb je dus 98-99% single track en dat is een droom voor een trail loper.

TraKKs: Je hebt nu twee van de drie “kronen” van de “ Triple Crown of Hiking”. Is de derde, de Continental Divide Trail, het of één van de volgende doelen? 
 

Karel: Het grote probleem daar is dat deze trail nog niet officieel is. Men kan er op verschillende plaatsen nog keuze maken en er zijn dus variaties op het parcours mogelijk. Dit is wel het geval bij de Pacific Crest Trail en Appalachian trail, waar elke meter bij wijze van spreken aangegeven is. 
Je kan er geen officiële FKT (Fast Know Time) op lopen, en dit zal vermoedelijk de eerst komende tien jaar niet veranderen. Mocht dit toch veranderen, zou dit uiteraard een droom zijn om deze ook te lopen.

TraKKs: Je hebt het record van Scott Jurek, een grote Meneer in de trail wereld, verbroken. De “John Muir Trail” in de Verenigde Staten staat op naam van François D’haene. 
Zou het een doel kunnen zijn om ook daar een andere trail legende te kunnen verslaan?

Karel: Eigenlijk had ik het record op de “Trans Pyreneeën” bekeken en zag dat deze op naam van Kilian Jornet stond. Maar ik zou in detail moeten kijken welke route hij gelopen heeft en hoeveel kilometer per dag. Bijkomend zag ik in zijn documentaire dat hij wel een grote entourage mee had om hem te ondersteunen. Dus eenvoudig zal dat sowieso niet worden. 
De “John Muir Trail” (338,6 km, nvdr) ken ik, gezien deze onderdeel is van de PCT, maar voorlopig focus is me op de echt lange trails. Dus het is meer evident dat een eventuele volgende doel eerder een trail van 3000 kilometer of meer zal zijn.

TraKKs: Hoe veel mensen had je ter ondersteuning bij je gehad gedurende deze Appalachian Trail?

Karel: Gemiddeld had ik 2, soms 3 mensen ter ondersteuning bij me.

TraKKs: Tijdens je wereldrecordpogingen houdt je de mensen op de hoogte met video’s. Ze zijn altijd van zeer goede kwaliteit. Is dit niet moeilijk om ook nog bij te nemen?

Karel: Joren maakte deze met zijn laptop, maar dit kost natuurlijk veel tijd. Uiteraard wilden we nog meer video’s maken, maar dit was niet altijd mogelijk met al het logistieke werk dat dag in dag uit gedaan moest worden richting mijn einddoel.

TraKKs: Je startte vaak midden in de nacht…Was daar een specifieke reden voor zoals de temperatuur, weersomstandigheden, je eigen vormpeil,…

Karel: Dit was vooral uit noodzaak om voldoende lang te kunnen lopen, om de kilometers te kunnen doen. Ik verkoos er voor om 03.50 uur te starten met lopen om zo het nachtelijke deel ’s morgens te doen, waar ik dit in de PCT aan de Westkust steevast ’s avonds deed. Ik had gemerkt dat ik daar vermoeider van was, ik had meer pijn en dan verlies je veel tijd. Door dit nu ’s morgens te doen, verloor ik heel weinig tijd. Ik had een heel sterke hoofdlamp die mij voldoende veiligheid bood, had de GPS track op mijn SUUNTO 9 opstaan zodat ik goed kon navigeren en ook snel kon lopen. En je krijgt een natuurlijke boost van de opkomende zon en ik slaagde ik er bijna altijd in om voor zonsondergang aan te komen, wat mentaal ook héél belangrijk is gezien ’s avonds lopen lastig is tijdens een dergelijk record.

TraKKs: Je bent geen professioneel loper. Kan je advies geven, of enkele tips, voor mensen die ook dergelijke uitdagingen willen aangaan, als het nu al wandelend of lopend is.

Karel: Het belangrijkste is om héél efficiënt met je tijd om te gaan. Zo heb ik veel trainingen afgewerkt in de fitness op toestellen zoals een “stairmaster”, waar je veel hoogtemeters kan maken op relatief korte tijd. 
Vaak zie je in de fitness mensen oefeningen doen, maar ook naar hun smartphone grijpen tijdens of na een bepaalde oefening. Ikzelf ging heel efficiënt om met mijn tijd en één uur werd ook intensief gebruikt om zo veel mogelijk training uit deze tijd te halen. 
Hetzelfde wat betreft mijn trainingen in de natuur: ik koos ervoor om in de buurt van Gent of de Vlaamse Ardennen te trainen, waar het in theorie misschien beter is om in de Ardennen te trainen. Maar dan moet je ook opnieuw rekening houden met het verlies van tijd op weg naar en terug… want 2 uur heen en 2 uur terug, is 4 uur training die ik extra kon afwerken in mijn eigen omgeving. 
Het is natuurlijk wel een kwestie van de afweging te maken om je trainingsarbeid zo efficiënt te benutten, zeker in combinatie met een fulltime job.

TraKKs: Had je dan bijvoorbeeld ook geen stage in de Alpen of ergens in het buitenland willen doen, om nog meer hoogtemeters te kunnen trainen.

Karel: Dit had ik wel willen doen, maar dit was niet haalbaar met mijn fulltime job en voorbereidingen richting het wereldrecord op de Appalachian Trail. En niet te vergeten het feit dat ik al bijna 2 maanden vrijaf moest nemen voor de recordpoging op zich J

TraKKs: Wellicht heb je de vraag na je wereldrecord op de PCT ook gekregen. Maar wat veel mensen zich natuurlijk afvragen is hoe een Belg, die weinig bergen heeft in eigen land, in staat is om zo een record op zijn naam te schrijven.

Karel: Zoals ik al aangaf, is het een kwestie van je trainingsuren zo efficiënt te gebruiken. Daarnaast heb ik in maart, bij het bezoek van François D’haene aan TraKKs, ook zeer veel interessante tips gekregen bij de initiatie in het Kluisbos. 
Zo zijn de hellingen in de Vlaamse Ardennen te kort en heb je in principe langere hellingen nodig. Maar door voorafgaand een oefening te doen, bijvoorbeeld “wall sit”, dan op de helling te lopen en eens boven opnieuw een oefening te doen zoals “lunges”, verleng je de spierintensiteit. Je cardiovasculair systeem wordt slechts een beperkt deel belast, maar je spieren de ganse tijd. En zo kan je dit vergelijken met een iets langere klim.

TraKKs: Bedankt voor je tijd en een inkijk in de weg naar het wereldrecord op deze Appalachian Trail. We kijken al uit naar wat de toekomst brengt en wat je volgende doel zal zijn.

Wil je nog meer te zien en te weten komen over Karel Sabbe zijn wereldrecord op de Appalachian Trail? 
Hou onze website en Facebookpagina de komende maanden zeker in de gaten! 
Karel zal samen met TraKKs en zijn andere partners begin 2019 een uiteenzetting geven over de weg naar en het record zelf.

Bekijk hier de recordtijden van Karel, die als eerst persoon ooit terzelfdertijd recordhouder is op de Pacific Crest Trail als de Appalachian Trail.

https://fastestknowntime.com/route/pacific-crest-trail-ca-or-wa

https://fastestknowntime.com/route/appalachian-trail

F. Chaliaud